AİLE İÇİ DİSİPLİN

       Disiplin, Latince kelime anlamında öğretmek, terbiye etmek anlamına gelmektedir. Önceleri eğitim ve öğretim anlamına gelirken yakın çağda 'ceza' anlamında da kullanılmıştır. Çoğunlukla cezalandırma ile değerlendirilse de iki konu da zıt uçlarda yer almaktadır. Disiplin esasen topluma uyan, kabul edilebilir kavramlarının üzerine yoğunlaşmaktadır.
       Disiplin çocuk eğitiminin en önemli parçalarındandır. Disiplin; bireyin kendisi ve aile bireyleri içindeki dengenin sağlanabilmesi için büyük önem taşımaktadır. Disiplin, çocuğun gelişiminde önemli rol oynamaktadır. Benlik değerinin temelini atmak, güven ilişkilerini geliştirmek, başkalarını anlayarak empati yeteneğinin geliştirmek vs.
       Disiplin, çocuğa topluma uygun davranış ve alışkanlıkları öğretmek, iç denetimi sağlamaktır. Disiplinin ayrıca ahlak gelişiminde de rolü vardır. İç denetim dış uyarıcılardan gelen zorlama ile olmaz, çocuğun kendi tercihi ve kararıyla yönlendirdiği sorumluluk duygusunu oluşturarak olur.
       Disiplin, tutarlılık ve esneklik gibi kavramları da içermektedir. Aile içi birlikte konulan kuralların çocuğa tutarlı bir şekilde verilmesi gerekir. Kurallar aile içinde katı bir şekilde uygulanılmamalıdır. Kurallar aile bireyleri tarafından ortak bir kararla esnetilebilir. Örneğin teklif ettiğimiz bir durumu çocuk eğer reddediyorsa esnek davranılmalıdır. (Çocuk kış mevsiminde şapkasını giymek istemeyebilir.) Bu durumda ebeveyn ısrar etmemelidir. Cezalandırıcı ve tehdit edici ifadeler kurmamalıdır.
       Çocuk ile aradaki sevgi ve güven duyguları inşa edilmelidir. Bilindiği üzere sevgiyi güven duygusu takip etmektedir. Sevgi ve güven güçlü ve olumlu ilişkiyi temsil etmektedir. Bu güçlü ve olumlu ilişki çocuğun davranışlarını yönlendirebilmede önemlidir. Sevildiği, kabul edildiğini hissettirildiği, güven duygusunun verildiği, saygının hissettirildiği ortamda büyüyen çocuk, rol model aldığı çevresine uygun davranacaktır. Bu konuda yetişkinler uygun davranış sergileyerek çocuğa model olmalıdır. Çocuğa cezalandırıcı tutum sergileyen anne babalar çocukların kendilerine karşı korku duymalarına, saldırgan olma yönünde yanlış rol model olmalarına, olayları şiddet ve ceza yoluyla çözebileceklerine neden olur. Ayrıca bu durum iç denetim ve ahlak gelişimini de olumsuz etkilemektedir.







       Anne babalar disiplin sağlayabilmek için neler yapabilir?
Çocuğun topluma uyan ve ebeveynlerin istedikleri davranışı yapması yönünde ebeveyn ne yapabilir?

  *Cezalandırma yerine seçenekler sunun.
  *Aile içi konulan kurallarda çocuk da söz sahibi olsun. Çocuğun payı olabileceği konular da ona da danışın. Bu, çocuğun benlik gelişimi için çok önemlidir.
  *Kurallar açık, basit ve ailedeki her bireyin yapabileceği düzeyde olmalıdır.
  *Eğer çocuğunuz kabul edilemeyen, uygun olmayan bir davranış sergilediyse bunun nedenini keşfetmek gerekir. Sakinleştikten sonra çocuk ile konuşulmalıdır.
 *Görmek istediğiniz, uygun davranış konusunda çocuğa örnek olun. Çocuklar model ve taklit yoluyla öğrenirler. Model ve taklit, söylemekten daha etkili bir yöntem.
 *Hatalarını nasıl düzeltebilecekleri, sorunu nasıl çözebilecekleri konusunda çocuğa yardımcı olun.
 

DİSİPLİNİN TEMELİ SEVGİ VE GÜVEN OLMALI,
         DİSİPLİN DE SEVGİ VE GÜVEN DUYGULARI ÜZERİNE İNŞA EDİLMELİ !