ANNE BABA DAVRANIŞLARI

 
        Yazıma ''Çocuklar yağmura benzer. Onları bir kaba koymaya çalışmayın. Toprak olun.'' sözü ile başlamak istiyorum. Bu sözden de anlaşılacağı üzere yüksek benlik algısına sahip sorumlulukların bilincinde birey olabilmeleri, çocuğa sağlanan fırsatlara ve ebeveynin yaklaşımına bağlıdır.

        Anne baba yaklaşımlarını 'denetleyici', 'destekleyici' ve 'pasif' olmak üzere 3 grupta ele alınmaktadır.

  1.  1. Denetleyici Yaklaşım
        Bu yaklaşımın amacı çocuğun tutum ve davranışlarını değiştirmektir. Denetleyici yaklaşımı sergilemek tehdit etmek veya fiziksel şiddet göstermek şeklinde olabileceği gibi sevgiyi esirgemek, aşağılamak şeklinde de olabilir. Saldırgan anne baba çocuğun üzerinde sözlü ve fiziksel baskı kurması ve çocuğun isyankar ya da boyun eğici olması mümkündür. Çocuğu arkadaşlarıyla veya kardeşleriyle karşılaştırmak da şiddet unsurudur.

Sevgili anne babalar,

Bazen iş bazen de evlilik içi problemleriniz olabilir. Bu durumu çocuğunuza yansıtmayın.

Çocuğunuzun davranışınızı değiştirmeye çalışmayın. Bırakın... Kendisi karar versin.

Çocuğunuzun size doğru gelmeyen yönleri olabilir. Sözlü veya fiziksel şiddet uygulamayın.

2. Destekleyici Yaklaşım

       Bu yaklaşımın amacı sağlıklı bir psikososyal gelişim yaşamalarıdır. Destekleyici yaklaşımı sergilemek çocuğa yakın ilgi göstermek, sevgiyi çocuğa hissettirmek, çocukla ortak faaliyette bulunmak vs. şeklindedir. Çocuğa özgür ortamlar sunun. Sunduğunuz özgür ortam, çocuğu cesaretlendirir. Böylece çocuk dış dünyayı kendine tanınan fırsat ve olanaklar ölçüsünde keşfetmeye başlar. Çevrelerini keşfetme sürecinde çocuklar desteklenmelidir. Desteklenince yeni girişimlere ve başarılara teşviklendirilmiş olur. Bu yaklaşımı sergileyen ebeveyn, tutarlı, kararlı, özgüvenli, ve sakindir. Çocuk ise kendine güvenir, yeteneğini geliştirmek ister.

Sevgili anne babalar,

Ev içi kuralları çocuklarınız ile birlikte belirleyin.

Konulan kuralları hep birlikte uygulayın.
                                                                 
                                            3.Pasif Yaklaşım

       Bu yaklaşımı sergileyen ebeveynler çocuklarına karşı 'ilgisiz ve kayıtsız' davranışlar sergileyen ebeveyndir. Ebeveynin çocuğa karşı ilgisiz olması, çocuğun yakın çevresiyle ilişkilerini olumsuz etkiler.

Sevgili anne babalar,

Çocuğun olumsuz ve uygun olmayan davranışlarına göz yummayın.

Kendi kabuğunuza çekilmeyin.

Hoşgörü ile boşvermeyi karıştırmayın.

Çocuğa sınırsız haklar sunmayın.

Çocuklarınıza sorumluluk konusunda rol model olun.
 
*
Unutulmamalıdır ki;

Ebeveyn yaklaşımlarının ilk unsuru tutumlar, ikinci unsuru eylemlerdir.

Önce kendiniz net ve tutarlı olun.

Çocukla iyi bir iletişim kurun.

       Çocuk eğitiminde öyle bir yerde bulunun ki çocuğunuz hem sizden destek bulsun hem de kendisini özgür hissetsin. Gerek kararlarıyla gerek sorumluluklarını gerçekleştirirken... !

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

CİNSEL EĞİTİM

Resim
         Cinsel eğitim anne karnında başlar, ergenlik dönemini kapsar. Anne karnındayken belirlenmiş olan cinsel kimlik yaşam boyu gelişmeye devam eder. Bebeğin kız olması pembe(vs.) beşik, odada hakim rengin pembe olması, bebeğin erkek olması mavi(vs.) beşik, odada hakim rengin mavi olması cinsel kimliğin başlangıcıdır.          Freud’ a göre bebeğin cinsel gelişimi oral dönemle başlamakla gizlediği ve ortaya çıkardığı fallik, latent, genital dönemleriyle son bulmaktadır. Bezden kurtulup tuvaletlerini kendi kendilerine yapmayı öğrendikleri zamandan itibaren de hem kız hem de erkek çocukları, genital bölgelerini incelemeye yoğunlaşabilirler.          Cinsel eğitim ailede başlar, okul döneminde de sürdürülmelidir. Aile ve okul eğitimi birbirini tamamlamalı, aralarındaki ilişki de tutarlı olmalıdır. Ailenin üzerine düşen sorumluluk çocuğu gelişim düzeyine uygun ve doğru bilgilerle aydınlatma...
Devamı

TUVALET EĞİTİMİ

Resim
          Bir annenin bana yöneltmiş olduğu soru üzerine 'Tuvalet Eğitimi' konusunda yazmaya karar kıldım. Öncelikle sevgili anne, tuvalet eğitimi verebilmeniz için çocuğunuzun bedensel olgunluğa erişmiş olması gereklidir. Bu olgunluğa erişmeden çocuğa tuvalet eğitimi vermek yarar yerine zarar getirecektir. Tuvalet faaliyeti için yeterli düzeyde kas kontrolü gerektiğinden bu konuda çocuk zorlanmamalıdır. Çünkü bu zorlamalar ile çeşitli davranış problemleri oluşabilir. Örneğin ileriki yaşlarında yataklarını ıslatabilir, uyum problemleri yaşayabilir vs...         Tuvalet eğitimi için gerekli bedensel olgunluk 18. ayda gelişmeye başlarken 3 yaşına kadar devam eder. Ancak bazı çocuklar da 24. ayda gelişmeye başlarken 3.5 yaşına kadar devam edebilmektedir. Bu değişkenlik bireysel farklılıklardan kaynaklanmaktadır. Bireysel farklılıklar olarak kastedilen mesane kapasitesi ve kontrolü, bedensel olgunluğa ulaşm...
Devamı